Ο Γεώργιος Ριζόπουλος, του Βασιλείου και της Ελένης, γεννήθηκε το 1945 στην Αθήνα. Υπηρέτησε ως ανθυποπλοίαρχος σε καράβια που έρχονταν για φόρτωση βαρύτη στον Λούλο.

Ήρθα το 1966, φόρτωσα στο Λούλο με το φορτηγό Αchillet της εταιρείας Χαλκούσης. Φορτώσαμε μπεντονίτη και βαρύτη σε σακιά για λιμάνια της Δυτικής Αφρικής. Ήμουνα νεαρός ανθυποπλοίαρχος τότε. Ο καιρός ήτανε καλός και η φόρτωση πήγε πολύ καλά και τέλειωσε γρήγορα. Δεν είχαμε ιδιαίτερα προβλήματα με τη φόρτωση. Βέβαια, έπρεπε να σκαντζέρνουμε το βαπόρι γιατί το λουρί δεν κινιότανε καθόλου, κι έπρεπε να σκαντζάρουμε το βαπόρι για ν’ αλλάζουμε τ’ αμπάρια να φορτώνουνε το φορτίο.
Εκείνο που θυμάμαι, ήταν ότι, παρόλο που καταλαβαίνω ότι η Εταιρεία αυτή έκανε πολύ καλό στη Μύκονο γιατί έδωσε οικονομική πνοή, όμως, θυμάμαι πως τους πίεζαν τους εργάτες να δουλεύουνε γρήγορα, να δουλεύουνε σκληρά… Παρακαλούσαν οι εργάτες να τους σταματήσει λίγο τη ροή από το λουρί, που ερχόντουσαν τα σακιά γιατί δεν προλαβαίνανε, και δεν το έκανε ο επικεφαλής Αμερικανός εκεί. Τον παρακαλούσαν να κάνουνε ένα διάλειμμα πέντε λεπτά και δεν τους το έδινε. Δηλαδή, απ’ αυτό σχημάτισα τη γνώμη ότι είχαν ένταση εργασίας. Απ’ την άλλη πλευρά βέβαια, το Μεταλλείο φαντάζομαι ότι έκανε πολύ καλό στη Μύκονο οικονομικά. Και το γνώρισα αυτό κατόπιν.
Ένα άλλο περιστατικό ήταν ότι, καθώς φορτώναμε, ξέφυγε ένα σακί από τον σαλίγκαρο, όπως πέφτανε κάτω, και ήρθε στο κεφάλι ενός εργάτη. Βέβαια, τον πήρανε τον άνθρωπο, τον πήγανε στο γιατρό, δεν ξέρω τι απέγινε… Αλλά, μετά, όταν έγιναν ανακρίσεις να δούνε πώς και γιατί έγινε, είπαν: «Μα πώς, δεν φορούσε το κράνος του;». Και βρήκανε το κράνος του σε μια μεριά του αμπαριού, ανάποδα, και μέσα είχε το κολατσιό του ο άνθρωπος.
Επίσης, αργότερα, το ’72, έκανα με τον καπετάν-Αριστοτέλη τον Κουβαρά, ο οποίος μου διηγήθηκε ότι είχε ναυαγήσει στο Λούλο με το ΙΟΝΙΟΝ ΠΕΛΑΓΟΣ, επειδή έπιασε καιρός ξαφνικά, δεν πρόλαβε να φύγει και τους πέταξε στα βράχια… Και μου είπε ότι τους βόηθησε πάρα πολύ ο τότε Δήμαρχος, ο Κώστας ο Ζουγανέλης, ο οποίος έκανε αερογέφυρα και τους έβγαλε έξω, μαζί και τη γυναίκα τού καπετάνιου.
Αυτή είναι η μαρτυρία μου. Αυτά τα λίγα γνωρίζω και αυτά καταθέτω.

[συνέντευξη: Δ. Λοΐζου – βιντεοσκόπηση: Δ. Καλφάκης, 29-05-2016]